Pokój Jamesa

Przywódczyni Wampirów

Objęła Jamesa mocno i uśmiechnęła się szerzej.
- No. Wreszcie. - zaśmiała się cicho. - Tęskniłam. - odparła i spojrzała na elfa. - Witaj James. Jestem Jade Alive. - wyciągnęła w jego kierunku rękę.

Wampir

Przez chwilę zastanawiał się czy elf ma zamiar się odezwać.
- Też tęskniłem - przyznał - Ale teraz mów jak było u rodziny. - pociągnął Jade za rękę każąc jej usiąść na czarnej kanapie i sam również usiadł obok patrząc na blondynę wyczekująco.

Przywódczyni Wampirów

Usiadła na kanapie i spojrzała na swoje palce, którymi zaczęła się bawić. Wiedziała, że jak przypomni sobie rodzine, to się rozpłacze, a nie chciała tego robić przy nieznajomym. Zacisnęła mocno zęby.
- Było bardzo fajnie. - powiedziała po chwili z dużą trudnością. Wymusiła na twarzy uśmiech, ale wyszedł tylko grymas.

Wampir

Szybko załapał o co chodzi wyczytując wszystko w jej myślach, zastanowił się więc na co zmienić temat. Nie chciał naciskać na dziewczynę, jeśli będzie gotowa to mu o tym zapewne powie. Odchrząknął cicho.
- Wiesz ile rzeczy się pozmieniało pod twoją nieobecność? - zapytał retorycznie chcąc odwrócić jej uwagę od nieprzyjemnych myśli

Przywódczyni Wampirów

Spojrzała na niego i uśmiechnęła się delikatnie. Dzięki.. Odetchnęła z ulgą.
- Nie... Opowiadajcie. Bo ja czuję się taka zacofana.. - pokręciła głową i uśmiechnęła się. Oczy jej zabłysnęły. Chciała dowiedzieć się wszystkiego. Usiadła wygodniej i oparła podbródek o dłoń, patrząc na nich wzrokiem rządnym informacji.

Wampir

Uśmiechnął się i zaczął opowiadać wszystko to co wyczytał w myślach innych kiedy przechadzał się po Lihtium.
- Zacznijmy od tego, że Letty już nie jest przywódczynią elfów, ponieważ umarła, lecz wkrótce potem odrodziła się jako Królowa Ciemności. - mówił gestykulując przy tym rękoma - i teraz mamy nowego władce. To znaczy Pan Sirwan nadal rządzi, ale już nie sam, bo teraz z panienką Chelsea. - powiedział zastanawiając się czy czegoś nie pokręcił lub pominął.

Przywódczyni Wampirów

Spojrzała na niego.
- Kto to Chelsea? - przekrzwiła głowę lekko w bok. Nie kojarzyła żeby ktoś taki mieszkał w Lihtium. Rozjerzała się dookoła. Pierwszy raz była w pokoju Jamesa. - Ładnie tu. - powiedziała z uśmiechem. Cały czas myślami była w rodzinnym domu. Pociągnęła nosem. Tylko nie płacz, Jade.

Wampir

Wzruszył ramionami.
- Sam nie wiem. - odparł - Pojawiła się jakby znikąd. Nic o niej nie wiem, po za tym, że jest władczynią. - dodał - Dziękuję, mi też się podoba. - uśmiechnął się jednak chwilę później słysząc myśli Jade uśmiech mu zmalał. Przygryzł nerwowo dolną wargę nie wiedząc co zrobić. Mógłby zacząć ją pocieszać, ale mogłaby się wtedy rozpłakać, a wiedział, że nie chciała tego robić przy elfie.

Przywódczyni Wampirów

Pokiwała głową. Usiadła prosto, plecami opierając się o kanapę. Gwałtowny ruch sprawił, że na jej twarz opadła za długa grzywka zasłaniając całe czoło i kawałek oczu. Było jej to bardzo na rękę. Spojrzała na wampira. Przypomniało jej się coś. Uśmiechnęła się lekko.
- No i co z tą imprezą powitalną dla mnie? - zaśmiała się.

Wampir

Zaśmiał się przypominając sobie ich ostatnią rozmowę.
- A co, ja już ci nie wystarczam? - zapytał udając urażonego
Cieszył się, że Jade wreszcie wróciła, po za nią, nie znał wielu osób w Lihtium z którymi można było pożartować i porozmawiać tak na luzie.

Przywódczyni Wampirów

Zamlaskała.
- No ale impreza! - powiedziała udając rozczarowanie. Zachichotała. - Już nawet przygotowałam minę zaskoczenia. - zakryła dłonią usta. - Och nie musieliście! Tez za wami tęskniłam! - zaśmiała się. - I takie bla bla bla. - zażartowała. Spojrzała na niego. - Ależ oczywiście, że wystarczasz, - puściła mu oczko.

Wampir

Uniósł brwi powstrzymując się od wybuchnięcia śmiechem.
- Możemy zrobić 5 sekundową imprezę - zaproponował - Sądzę, że niektóre skrzaty z Pałacu Przywódców z chęcią nam pomogą - powiedział drapiąc się po głowie przypominając sobie jak jeden z nich o jakże wdzięcznym imieniu Rodzynek pomógł mu uprzątnąć w Białym Salonie.

Przywódczyni Wampirów

Pokręciła głową.
- Przecież wiesz że żartowałam. - wywróciła oczami i uśmiechnęła się szeroko. Zgadła, że James myśli o Rodzynku. Przypomniała się jej pomyłka. Zaśmiała się. Poczuła lekkie ukłucie w gardle. Spojrzała na nich. - Przepraszam was.. Ale muszę iść na polowanie.. Jestem okropnie głodna..

Wampir

- Przecież wiem - zaśmiał się puszczając oczko - No to w takim razie idź - powiedział nada się uśmiechając, dobrze wiedział co to znaczy czuć pragnienie, a przecież w pokoju był jeszcze elf. Wiedział, że nie są zbyt smaczne, ale głodny wampir nawet tym mógłby się zadowolić.

Przywódczyni Wampirów

Wstała powoli.
- Ja już zostane u siebie. Nie będę wam przeszkadzać. Wpadłam tylko na chwilkę się przywitać. - uśmiechnęła się. Wyszła z pokoju i biegiem udała się do Phiolmix na polowanie.