Lekcja I

Gość

Oparła brodę na rękach, przyglądając się Marcusowi.
- Nie mam nic do pisania. Tylką kartę dzięki której tu trafiłam.
Zresztą i tak nic nie rozumiała. A był sens zapisywania pustych słów, które nic dla niej nie znaczyły?

Wampir

- Masz koleżanki, niech ci pożyczą - wycedził - Wszystko zrozumiałe? - zapytał i ciągnął dalej - Jasnowidzenie można podzielić jeszcze bardziej, na prekognicje i retrokognicję. Ta pierwsza jest widzeniem przyszłości, zaś druga przeszłości.

Młody Wampir

Nicole zaczęła szybko zapisywać to, co mówił nauczyciel. Jedną ręką dalej pisząc drugą wyjęła z torby pióro oraz pergamin i podała Amelii.
- Chcesz? - spytała.

Gość

- Nie mam koleżanek - powiedziała cicho. Była to prawda. Poznała zaledwie dwie osoby, jeśli wymianę kilku zdań można było nazwać znajomością. Nie będzie ich przecież prosiła o pomoc w czymkolwiek.
- Nic nie jest zrozumiałe.
Spojrzała na Nicole. Nie była pewna czy powinna przyjąć co jej dała, ale wzięła i położyła przed sobą.

Młody Czarodziej

Prychnęła, słysząc wymianę zdań wampirów. Rzuciła dziewczynie zwitek pergaminu. Następnie cisnęła zapasowe pióro, które wbiło się w ławkę wampirzycy lekko drżąc.
- Ładnie wyszło. - zaśmiała się cicho. - Po atrament musisz się pofatygować sama, bo inaczej rozbiję kałamarz. - dodała. Po chwili podniosła rękę. - Panie profesorze, musimy znać cały ten podział? - zapytała z nieukrywaną niechęcią do tego pomysłu.

Młody Wampir

Spojrzała na Marrisę lekko zdziwiona jej "napadem" na Amelię. Po chwili znów przeniosła wzrok na nauczyciela.
- Będziemy się uczyli przepowiadania przyszłości? - spytała słysząc jego słowa.

Wampir

- Nie, obowiązuje was podział główny, ale na sprawdzianie może pojawić się pytanie czym jest na przykład pirokineza - powiedział - Ale to później. Skoro niczego nie zrozumiałaś - spojrzał na wampirzyce, która się wcześniej odezwała - To wytłumaczę wam to prościej. Sądzę że podział główny nie jest niczym wyjątkowo odkrywczym, więc to zostawię. Jasnowidzenie, cóż... Twoja koleżanka podała ci pergamin, skąd o tym wiadomo? - zapytał, lecz za chwilę sam odpowiedział na pytanie - Zobaczyłaś to. Co znaczy że zaangażowałaś jeden ze zmysłów, mianowicie wzrok. Przychodząc na moje zajęcia wiedziałaś że niczego nie masz, więc mogłaś przewidzieć że ktoś ci to pożyczy. Takie coś nie kwalifikuje się jednak do jasnowidztwa. Jasnowidzeniem byłoby, gdyby pannie Scrievens przed moją lekcją ukazałby się obraz wampirzycy niosącej pomoc innej wampirzycy, która nie pomyślała że idąc na lekcje należy zabrać pergamin i pióro - dodał mściwie - Mogłaby to ewentualnie usłyszeć. Wtedy byłoby to jasnosłyszenie, czy teraz jest to zrozumiałe?
Usłyszał pytanie, spojrzał na osobę która je zadała.
- Nie, w tym wypadku będziemy jedynie zajmować się wiedzą teoretyczną.

Młody Czarodziej

Dopisała kilka słów do notatki.
- Pokopane. - mruknęła. - Pokopane, ale w sumie zrozumiałe. I w miarę logiczne. - przytaknęła. Sposób, w jaki wampir tłumaczył wszystko do niej przemawiał, a to już połowa sukcesu.

Młody Wampir

Nicole kiwnęła głową, gdy usłyszała odpowiedź na swoje pytanie. Napisała coś na pergaminie i ponownie spojrzała na Marcusa.
- Teraz wszystko rozumiem. Amelia chyba też już wie, o co chodzi.

Wampir

Spojrzał na czarodziejkę.
- Cieszę się że jest to zrozumiałe - powiedział, znowu używając jedwabistego głosu. Zrobił to specjalnie, choć wiedział, że na lekcji nie powinien. Zwykle zwabiał nim niczego nie podejrzewające ofiary.
- Jak się nazywasz? - przeniósł wzrok na ciemnowłosą wampirzycę.

Gość

Wzięła pióro które rzuciła Marrisa. Na pergamin nie zwróciła uwagi. Wstała i podeszła do niej, użyczyła nieco atramentu i szybko wróciła do swojej ławki, nim cokolwiek zdążyło skapnąć na podłogę.
- Tak o wiele lepiej. Przykład był strzałem w dziesiątkę - myślał, że zrobi sobie coś z tego, jak wypomina jej, że zapomniała wziąć jakichkolwiek przyborów? Musiał się bardziej postarać.

Młody Wampir

- Nicole Gringoire - powiedziała dziewczyna nie zważając na Amelię, która coś robiła. Odłożyła pióro i oparła się ciężko o oparcie krzesła - Która godzina? - spytała jakby nigdy nic.

Wampir

- Na tyle późna, by lekcja mogła się skończyć - powiedział - Na następną przeczytajcie coś o psychokinezie. Odpowiednie książki znajdziecie w bibliotece - powiedział i wstał - Jesteście wolni. Ah, zapomniałbym... Ty - spojrzał na wampirzyce z jasnymi włosami - Napiszesz referat o Psiball'u na jedną rolkę pergaminu [strona w wordzie, czcionką 26]. Mam nadzieję że tym razem nie będziesz musiała pożyczać przyborów od innych - dodał.

Młody Wampir

Nicole wzięła swoje rzeczy, wrzuciła je jak leci do torby, którą zapięła.
- Do widzenia - powiedziała. Wzięła jeszcze swoje pióro od Amelii i wyszła z klasy powolnym krokiem.

Młody Czarodziej

I znowu powtórka z rozrywki. Tak jak za pierwszym razem, ten głos znowu zaczął robić jej sieczkę z mózgu.
- Już? - zapytała ledwie słyszalnie, bo przez to wszystko jej własny głos ugrzązł jej w gardle. I chrzanić, że unikała spojrzenia Marcusa, jak ten mógł ją sobie owinąć dookoła palca swoim głosem. Wbiła wzrok w pergamin, próbując zebrać myśli i zmusić się do wstania i wyjścia. "Pieprzone wampiry." pomyślała, przygryzając wargę.