Lekcja IV

Młody Wampir

-Jestem Siley-odpowiedziała szybko- ale nie wiem co to miało być-zwróciła sie do dziewczyny-i chyba wole nie wiedzieć

złamanie 24 punktu regulaminu 4/5

Młody Wampir

Nagle zaczeła się śmiać.
-Szkoda, że nie widzicie swoich min. A ja sądziłam, że tu będzie nudno.-znów wybuchła śmiechem

Otrzymujesz ostrzeżenie za double post.

Wampir

- Nie wiem o czym mówisz - powiedział bezbarwnym głosem do wampirzycy - I pytałem o nazwisko. Czy Siley to nazwisko? - zapytał nieuprzejmie.
- Będziesz tak stać, czy zamierzasz zająć się lekcją? Masz w ogóle pojęcie o psionice?
Nadal zimnym wzrokiem mierzył wampirzycę.
- A poza tym właśnie tracisz pięć punktów. Masz obowiązek zwracać się do nauczyciela per "panie profesorze".

Młody Wampir

Jeszcze bardziej zaczęła się śmiać.
-Moje nazwisko? A co to lekcja czy przepytywanie? jakoś mi to nie wygląda na psionike... a te 5punktów... a w nosie mam jakieś punkty per panie profesorze-ukłoniła się przy tym, cicho chichocząc.

Młody Czarodziej

[S. masz podwójny post. Ale to, że jako jedyny ma ponad dwie linijki to już coś.]

Marrisa zmrużyła oczy, nie kryjąc irytacji. Wilkołak, który dołączył w trakcie poprzedniej lekcji eliksirów przynajmniej zachował dla siebie głupie komentarze. Dziewczyna zaczęła bębnić palcami o matę, czekając na rozwój wypadków i przy okazji lustrując spojrzeniem wampirzycę. Ile w ogóle miała lat? Bo wyglądała na jedenaście, góra dwanaście.

Wampir

Przekrzywił głowę. Spojrzał na wampirzycę z wściekłością.
- A więc dowiedz się, że jeśli cie o coś pytam, to masz obowiązek udzielić mi odpowiedzi - wycedził i swoim wzrokiem zadał dziewczynie niewyobrażalne cierpienie. Jego dar dosłownie rozrywał wnętrzności wampirzycy na strzępy powodując ból nie do zniesienia.
- I naucz się szacunku dla starszych - wysyczał, przestając używać niezwykłej umiejętności - Taka rada na przyszłość.

Młody Wampir

-Dobra... Już się uspokoiłam. To troche bolało. - powiedziała do nauczyciela.

załamanie 24 punktu regulaminu 5/5 = ostrzeżenie

Młody Czarodziej

Uniosła jedną brew, przyglądając się wampirzycy. Zdziwiła ją jej arogancja i brak jakichkolwiek manier.
- Ciekawe, czy wiesz, że Twój "per pan profesor"... - zacytowała wampirzycę, naśladując jej irytujący głos. - ...jest również przywódcą Twojej rasy. Jeśli tak, to chyba nie do końca wszystko z Tobą dobrze. Jeśli nie, to życzę Ci powodzenia. - powiedziała do wampirzycy, uśmiechając się mściwie. Już po chwili przywołała poprzedni, zadowolony i uprzejmy wyraz twarzy, jak gdyby nigdy nic.

Młody Czarodziej

Hayley cichutko wślizgnęła się do klasy. Spóźniona jak zwykle. Nauczyła się już z tym żyć.
-Przepraszam za spóźnienie. Hayley Ziggar.
Wlepiła oczy w profesora. Wampir? Nauczycielem? Miała ochotę rzucić jakąś mądrą ripostę w stylu: O! Wampir, ale postanowiła trzymać język za zębami. Zamiast tego wyprostowała się. Nie miała ochoty słuchać wykładu na temat: "Nowych uczniów" czy "Nieodpowiedzialności", więc postanowiła uprzedzić wampira.
-Tak wiem, że nowi nie maja jakiś większych praw. Tak wiem, że jestem nieodpowiedzialna i może mógłby Pan mnie wyrzucić z klasy. Tak wiem, że nic nie wiem. Od razu powiem, że nie mam zbyt dużego pojęcia o psionice, więc jeśli w ramach kary ma Pan zamiar mnie przepytać, to darujmy sobie przedstawienie i może mi Pan wpisać okropna ocenę. Może po tej lekcji zyskam jakaś wiedzę.
Podeszła do pierwszej ławki, patrząc pytająco na profesora.
-Mogę usiąść?
O, tak. Panna Ziggar ma gadane.

(W każdej chwili mogę zniknąć, więc jak co to pod koniec wyszła za Marrisą. Smile

)

Młody Wampir

Zdębiała
-Czyli, że on. Jest... - spojrzała na nauczyciela - Ups...-cholera! w co ty się wrobiłaś, pomyślła. - Ja tu jestem nowa. I to raczej widać - mrukneła pod nosem - ale chyba zapomnimy co tu zaszło. - zabaczyła, że wchodzi uczennica-o! ktoś nowy, fajnie, nie jestem sama!-zwróciła się do dziewczyny - w samą pore żeby mnie uratować.

Wampir

- Tak, jestem przywódcą, jeśli to masz na myśli - powiedział z wyższością - I nie łudź się, że twoje karygodne zachowanie pójdzie w niepamięć. I możesz mi wierzyć, że długo będziesz żałowała tego co dziś powiedziałaś. Ale jak mówią, za błędy trzeba płacić - powiedział mściwym tonem. Przeniósł wzrok na drugą dziewczynę. Przez chwilę zastanawiał się co jej odpowiedzieć. Zmarszczył brwi i krótko zakomunikował:
- Siadaj. Jeżeli już nikt nie zamierza mi przeszkadzać, to możemy zacząć lekcję... Dziś nauczycie się tworzyć psiballe. Czy panna Scrievens może powiedzieć czym jest psiball?

Młody Czarodziej

Nie mogła się powstrzymać, więc jej uśmiech tylko się poszerzył, gdy zauważyła minę wampirzycy.
- Więc może zróbmy to oficjalnie. Marcus Rivera, nauczyciel Psioniki, Eliksirów i Zaklęć oraz jeden z czwórki przywódców. - przedstawiła Marcusa teatralnym głosem. - Że jesteś nowa, nie trudno zauważyć. Szybko się przyzwyczaisz. - zapewniła, jednak nie było w tej obietnicy nic uspakajającego, mówiła raczej "za błędy trzeba płacić".
- Kochana, ja sądzę, że wampiry mają wyjątkowo dobrą pamięć, czy się mylę? - dodała jadowitym głosem, kładąc szczególny nacisk na słowo "wyjątkowo". - I nie ciesz się, Hayls jest ze mną, więc teoretycznie nie jest nowa. I na pewno nie przyszła po to, żeby kogokolwiek ratować. - oznajmiła ze stuprocentową pewnością. Doskonale znała Hayley, więc była w stanie przewidzieć jej zachowanie.
- Skoro już jesteśmy przy przedstawianiu, to Hayley Ziggar, moja kuzynka. - wskazała podbródkiem ciemnowłosą dziewczynę i puściła do niej oczko. - Już wszyscy się znamy? - zapytała. - Psiball to taka kulka energii, którą się tworzy pomiędzy dłońmi. - odpowiedziała.

[To teraz jeszcze lekcja pisania: szanujemy podstawowe zasady interpunkcji i pisowni polskiej. Przed kropkami i przecinkami nie stawiamy spacji, po - tak. Myślniki oddzielamy spacjami z OBU stron. Stosujemy duże literki na początku zdań, litości! Nie zlepiamy kilku słów w jedną całość. Zdania o różnym sensie też proponuję rozbić, a nie oddzielać przecinkiem.
I na marginesie, Twoja postać nie zna Hayls, więc w postach nie możesz używać jej imienia. Proponuję użyć synonimu "dziewczyna" albo "czarodziejka" - sprawdza się równie dobrze.]

Wampir

Nie mógł powstrzymać cynicznego uśmieszku. Marrisa miała stuprocentową rację, ale nie zamierzał jej tego mówić.
- Dziękujemy panno Scrievens - powiedział z rozbawieniem - Dziesięć punktów za definicję. A teraz zajmijcie miejsca obok koleżanki - powiedział dobitnie - A jeśli jeszcze ktoś powie coś nie na temat to może być pewien, że skończy marnie, zrozumiano? - stał z założonymi rękami i czekał aż wszyscy zajmą miejsca na matach.

Młody Wampir

[Ojejku ale się wszyscy czepiacie. Już zmieniam...]

Uśmiechnęła się złośliwie do dziewczyny... Więc wychodzi na to, że będę ,,czerną owcą" w tej szkole... fajnie, pomyślała. Gdyby mnie jeszcze obchodziła ta lekcja byłoby super... kogo coś takiego obchodzi? Muszę jednak trochę popracować nad sobą... Mogę później tego nieźle pożałować, więc chyba lepiej by było zachowywać się teraz... troche inaczej...

Wampir

- Świetnie, usiądźcie po turecku i połóżcie ręce na kolanach. Dłonie zwróćcie do siebie, tak, by stykały się opuszkami palców. Zamknijcie oczy i liczcie od stu do jednego, ale musicie wyobrażać sobie każdą. Wizualizować ją i słyszeć - mówił z pasją - Kiedy skończycie liczyć, musicie poczuć płynącą w was energię, która kumulować się będzie w waszych dłoniach. Zaczynajcie.