Stara kamienica

Przywódczyni Wampirów

Wyczuła znajomy zapach. Zanim elfka weszła do pomieszczenia Jade wiedziała kto idzie.
- Hej Rosie. - posłała dziewczynie przyjazny uśmiech. Wstała i czekała na dalszy bieg sytuacji.

Młody Elf

Usłyszał odpowiedz od Błękitnoskrzydłego że dziewczynka dygocze, ale się już nie boi tak jak wcześniej. Spojrzał na Jade wzrokiem pełnym odrazy i pogardy. Kto może być takim potworem - zastanowił się - tylko wampiry i wilkołaki. Ale wilkołaki działają nieświadomie, a wampiry muszą, ale mogą pić zwierzęcą

Młody Wampir

Leżał tam, dopiero po chwili wróciły do niego zmysły, usiadł i złapał się za głowę, nie z powodu bólu, ale z powodu zamieszania które wywołał. Po chwili spojrzał na Jamesa - James, wszystko w porządku? Co z dzieckiem? Co z Twoim przyjacielem, nic mu nie jest? - zasypał Go gradem pytań, a ostatnie powiedział w myślach. - Przyjacielu, nic Ci nie zrobiła? - po czym wstał i podszedł do Siostry - Przepraszam Cię że musiałaś interweniować, ale ja nie mogę patrzeć jak ktoś zabija dzieci, do tego małe i bez bronne, już lepiej jakby dorosłego zabiła, Dorosły coś już przeżył, zasmakował życia, a One? Nic! - powiedział i upadł, po czym schował głowę w kolanach i rozmyślał nad zaistniałą sytuacją.

Młody Elf

Rosie kiwnęła tylko głową i uśmiechnęła się blado do Jade. Rozejrzała się po pomieszczeniu i wtedy ujrzała martwe ciała małych dzieci. Blok rysunkowy wypadł jej z ręki uderzając z hukiem o podłogę. Zatkała sobie usta dłonią, a przed jej oczami zaczęło robić się ciemno. Oparła się o ścianę żeby się nie przewrócić. Zaczęła szybko oddychać i z trudem powstrzymywała szloch. "Co ja tu jeszcze robię?" - przeszło jej przez myśl.

Przywódczyni Wampirów

Prychnęła pod nosem. Z gracją odgarnęła długie, blond włosy z ramion. Jej kamienna twarz nie wyrażała żadnych emocji. Rozejrzała się dookoła lodowatym wzrokiem. Głowę uniosła dumnie, a ręce założyła na piersi czekając aż Letty coś powie. Wiedziała, że nie ma co kłócić się z Oliverem, bo i tak go nie przekona co do swoich racji, a jako osoba o wybuchowym charakterze mogłaby mu coś zrobić.

Królowa Ciemności

Spojrzała wściekła na Olivera. Padł na kolana, zwijając się z bólu, bowiem tysiące ostrzy raniło go od wewnątrz. Pomimo tego, że to był jej brat, nie będzie tolerować głupoty, widocznie słowa na niego już nie działają.
- Zaatakowała dzieci?! To jest jej teren! - odpowiedziała, zdziwiona jego bezczelnym tonem. Właśnie w takich momentach powtarzała sobie, że nie chce mieć dzieci, nigdy w życiu. Nie dość, że zemdlał to jeszcze walczył ze swoją Przywódczynią. Nie mogła zrozumieć, dlaczego jest tu taki tłum. - Co za... - warknęła, idąc w stronę Jade. Głośno tupała obcasami, wciąż była mocno zdenerwowana. Zagryzła lekko usta, aby przypadkiem nie zacząć walki z Przywódczynią Wampirow.
- Jade, moja droga, przepraszam za tego lekkomyślnego nowonarodzonego. W naszej krwi niestety płynie bunt i nieposłuszeństwo. - wytłumaczyła zgrabnie, odstawiając na bok emocje.

Młody Elf

Wszystkie głosy dochodziły do Rose jakby z daleka. Starając się nie patrzyć na martwe ciała wyszła z pomieszczenia chwiejnym krokiem nawet nie wysilając się aby podnieść blok. Tuż za drzwiami oparła się i z zamkniętymi oczami zjechała na dół dziurawiąc sobie tył bluzki. Zaszlochała cicho chowając twarz w dłoniach. Cały czas miała przed oczami nieżywe dzieci, to ją przerosło. Nie była wampirem, więc tego nie rozumiała. Obiecała sobie, że gdy tylko będzie w stanie wstać to odbiegnie stąd i nigdy nie wróci!

Przywódczyni Wampirów

Kiwnęła lekko głową cały czas patrząc na Letty.
- Nie ma sprawy. - powiedziała po chwili opanowanym tonem. Była zła, że Oliver w ogóle jej nie słuchał. To ona powinna brać za niego odpowiedzialność. Trzeba to zmienić.. pomyślała. Spojrzała na Rosie, która wyszła z kamienicy. Zapomniała kompletnie, że elfka jest wrażliwa. Letty chyba sobie poradzi.. Podniosła blok i ołówek i poszła do Rose. - Do widzenia. - rzekła i już jej nie było. Stanęła przed przyjaciółką. - Rose.. - szepnęła. Wiedziała, że dziewczyna czuje do niej odrazę.

Młody Elf

Rose pokręciła głową jakby starała się wyrzucić z niej to co przed chwilą zobaczyła.
- te ciała - wykrztusiła tylko a spod jej dłoni wypłynęły łzy, zaszlochała ponownie
Wiedziała, że jej przyjaciółka była wampirzycą i zabijała ludzi, ale nie spodziewała się, że kiedykolwiek będzie widziała jej ofiary. Oparła głowę o ścianę i oddychała głęboko żeby się uspokoić. Oczy jednak miała nadal zamknięte.

Przywódczyni Wampirów

Podniosła rękę do góry chcąc pogłaskać nią Rosie, ale opuściła ją. Nie wiedziała, czy elfka w ogóle chce mieć z nią do czynienia. Jeżeli nie, to była w stanie dla dobra przyjaciółki odejść i już nigdy nie wrócić. Nie chciała nic mówić bo wiedziała, że to nie ma sensu. Gdyby zaczęła się tłumaczyć tylko pogorszyłaby sprawę.

Młody Wampir

Zwijał się, po czym wstał i padł na kolana przed Letty - Dziękuję moja Pani - powiedział i pokłonił się, po czym spojrzał złowieszczo na Jade - Nigdy nie zaakceptuję Jej zwierzchnictwa! - powiedział w stronę Jade - Tylko Ty jesteś moją Panią - powiedział do Letty i oddał Jej pokłon, po czym zrobił złowieszczą minę i z gracją, jaką nakazywało mu jego pochodzenie powstał z ziemi, delikatnie otrzepał kolana i ogarnął swoje włosy z czoła i oczu, następnie stanął w kącie i czekał na dalszy rozwój wydarzeń.

Przywódczyni Elfów

[ Jeszcze mnie brakuje xD ]
Irthien wiedziała, że coś się święci. Że coś ciekawego się dzieje. Tylko oczywiście jej tam nie było? A dlaczego? Sama nie wiedziała. Może nie powinna się mieszać w cudze sprawy. A co tam! Powracając do sprawy. Irthien szwędała się jak zwykle po terenie, na którym zdecydowanie nie powinna być. Zauważyła jakąś kamienicę, więc udała się w jej stronę. Weszła do środka i było w jej zadziwiająco dużo ludzi.
- Siemka wszystkim! - powiedziała jak zwykle tryskając radością.

Przywódczyni Wampirów

Odwróciła głowę w stronę pomieszczenia słysząc głos nowonarodzonego.
- Pff.. - prychnęła. Miała serdecznie dość Olivera Clouda, ale Oliver Taur był jeszcze gorszy. Nie chciała wdawać się z nim w pyskówki, bo wiedziała, że to nie ma sensu.

Młody Elf

Rose powoli otworzyła oczy i starła z policzków łzy i chrząknęła cicho by choć w jakiejś części przywrócić swój głos do normalnego stanu.
- jestem zbyt wrażliwa - szepnęła gdyż mimo wszystko bała się, że głos będzie jej się trząsł - dobrze wiedziałam, że jesteś wampirem wiec niby czego się miałam spodziewać? Że co rano pijesz kubek krwi przez słomkę?

Przywódczyni Elfów

Popatrzyła się raz na Jade, a raz na Olivera. Nie rozumiała tutaj niczego. Wsystko było takie... dziwne. Może dlatego, że za późno przyszła.
- Ej, a co co chodzi? - zapytała zdezorientowana. Oczywiśnie nie była w temacie. Jednak miała nadzieję, że coś jej jednak powiedzą.