Klif

Wampir

Siedział spokojnie rozmyślając nad swoim ponad stu letnim życiem, kiedy usłyszał czyjeś myśli, chwilę później dotarł do niego również zapach, który bez wątpienia należał do Jade. Odwrócił wzrok i zobaczył jak blondynka staje na skraju klifu szykując się do skoku.
- No co ty, bez przyjaciela skaczesz? - zapytał z uśmiechem wstając z ziemi i stając dwa metry od Jade

Przywódczyni Wampirów

Właśnie miała skoczyc, gdy usłyszała głos Jamesa. Spojrzała na chłopaka.
- Hm.. Nie wiem czy przyjaciel chce ze mną skoczyc.. - wzruszyła ramionami. Uśmiechnęła się. - Na trzy, cztery? - przekrzywiła głowę na bok i spojrzała w dół. Wzięła głęboki wdech. - Poczekaj chwilkę.. - ukucnęła i zdjęła buty. - Szkoda mi ich.. Później się po nie wdrapie.. - mruknęła do siebie. Ustała prosto. Spojrzała na wampira.

Wampir

Uśmiechnął się szeroko i stanął obok Jade.
- Na trzy, cztery - potwierdził i obserwował jak blondyna zdejmuje buty.
Zastanawiał się chwilę czy nie zdjąć swoich, ale w sumie, to zwisało mu to czy się rozwalą czy nie. W domu miał kilka innych par. - No, pani nowo narodzona, odliczaj. - powiedział z szerokim uśmiechem szykując się do skoku.

Przywódczyni Wampirów

Uśmiechnęła sie.
- Trzy! Czte! - ugięła lekko kolana. Spojrzała na chłopaka i puściła mu oczko. - Ry! - skoczyła przed siebie. Poczuła jak wiatr rozwiewa jej włosy do góry. W uszach słyszała świst. Uśmiechnęła się. Pierwszy raz skakała z klifu.

Wampir

Uśmiechnął się do Jade i skoczył gdy tylko skończyła odliczanie. Wiele razy skakał już z klifu, a po minie dziewczyny widać było, że robi to po raz pierwszy. James, jak to James musiał się popisać i zrobił w locie kilka salt składając ręce nad głowa tuż przed tym jak zderzył się z falą morza, a po chwili nie czuł nic innego oprócz lodowatej wody otaczającej go z każdej strony.

Przywódczyni Wampirów

Zamknęła oczy. Czuła się wspaniale. Tuż przed uderzeniem w wode przekręciła się, tak, żeby wpasc na bombe. Zaśmiała się. Woda wokół niej rozprysnęła się. Otworzyła oczy pod wodą i zamrugała parę razy. Rozejrzała się dookoła. Była wampirem, ale czuła, ze woda jest lodowata. Jej włosy szarpane przez fale 'latały' wokół jej głowy.

Wampir

Otworzył oczy. Najpierw nie widział nic oprócz otaczających go pęcherzyków powietrza, które pojawiły się wraz z nim w wodzie. Po chwili dojrzał Jade oraz uciekające przed nimi ryby i inne wodne stworzonka. Wyszczerzył zęby w kierunku blondyny i zaczął się zastanawiać gdzie jest góra, bo w końcu byli głęboko pod wodą.

Przywódczyni Wampirów

Szybkim refleksem wampira złapała śliczną, małą rybkę. Dała jej buziaka w jej rybi policzek i uśmiechnęła się szeroko. Puściła ją wolno, bo nie chciała, żeby rybka się męczyła, Spojrzała na chłopaka i wskazała palcem nad swoją głową. Kto pierwszy na górze! uśmiechnęła się. Wiedziała, że James czyta jej w myślach. Zaczęła płynąc nad powierzchnię.

Wampir

Pokręcił głową widząc jak Jade daje całusa rybie. Szybko zaczął płynąć ku górze, a trzeba przyznać, że wampir był znakomitym pływakiem, toteż wypłynął przed blondyną.
- Pierwszy! - wykrzyknął, kiedy dziewczyna wypłynęła - Przykro mi pani nowo narodzona, ale przegrałaś - powiedział szczerząc się

Przywódczyni Wampirów

Wypłynęła na powierzchnie.
- Dałam Ci fory! - pokazała mu język. Wywróciła oczami. - No dobra. Wygrałeś.. - uśmiechnęła się szeroko. Zaczęła płynąć w kierunku brzegu. Woda co jakiś czas uderzała w jej twarz. Po chwili już miała grunt pod nogami. Gdy wyszła z wody usiadła na brzegu. Spojrzała na chłopaka przymrużonymi oczami.
- Fajnie było. - uśmiechnęła się szeroko.

Wampir

Popłynął za Jade.
- Jasne, jasne, tłumacz to sobie jak chcesz. - zaśmiał się wychodząc z wody - Pewnie, że fajnie, ale dzisiaj już nie skaczmy. - powiedział a po chwili dodał - Są za małe fale i mniejsza frajda jak się skacze drugi raz.
Westchnął i spojrzał na swoje ubranie. Nie było tak źle, po prostu się przemoczyło.

Przywódczyni Wampirów

- No przecież mówię, że wygrałeś, panie nie nowo narodzony. - powiedziała z szerokim uśmiechem na twarzy. Wzięła włosy w ręce i zaczęła je wyżynać. - Hm.. Ciekawe kiedy będą większe.. - spojrzała na niego. - A co? Skakałeś już kiedyś? - oczy jej zabłyszczały. - Obiecuje sobie, że przed wyjazdem do rodziny skoczę jeszcze raz. - powiedziała do siebie. Westchnęła. Położyła się na piasku nie dbając o to, że ten przyczepi się do jej włosów i ubrania.

Wampir

Uśmiechnął się triumfalnie i usiadł obok dziewczyny.
- Skakałem już tysiące razy - przyznał - coś trzeba było robić przez 164 lata swojego życia, prawda? - powiedział i zamyślił się przez chwilę

Przywódczyni Wampirów

Pokiwała głową.
- A właśnie.. Co robiłeś przez te setki lat? - spojrzała na niego pytająco. - Byłeś kiedyś szczęśliwy? - odwróciła wzrok. - Jak nie chcesz to nie mów.. - mruknęła i splotła ręce na głowie. Oparła się na nich wygodnie. Westchnęła.

Wampir

Myślał nad odpowiedzią.
- Podróżowałem. - odparł - Kiedy zabito moich "rodziców" marzyłem żeby tylko jak najszybciej i jak najdalej odejść. - przyznał i zamknął oczy opierając się rękami o piasek i wyciągając twarz ku słońcu - Nie, nigdy nie byłem szczęśliwy. - powiedział - Znalem wiele osób i istot, ale w większości były to tylko przelotne znajomości, nic poważnego. - mówił to takim tonem, jakby właśnie opowiadał o pogodzie