Lekcja II

Młody Wilkołak

Weszła do sali pewnym krokiem i rozejrzała się dookoła. Zaraz zastygła w bezruchu i musiała wstrzymać oddech, gdyż zaskoczyła ją intensywność odoru wapirzego. Myślała, że jest już do niego przyzwyczajona, jednak widocznie przeliczyła się. Znów spojrzała po wszystkich i bez trudu odróżniła wampiry.
-Całkiem ich sporo-mruknęła pod nosem, po czym usiadła w najbliższej ławce.

Wampir

- Składniki eliksirów dzielą się na organiczne i nieorganiczne - powiedział - organiczne to wszystkie składniki roślinne i zwierzęce, zaś nieorganiczne to cała reszta - było to dość oczywiste, ale co poniektórzy mogliby się nie domyśleć.
- Kto z was może mi podać... pięć dowolnych składników organicznych? - zapytał, patrząc na klasę. Nadal zupełnie nie oddychał.
[Tylko nie z internetu, a z głowy. Jeśli nie wiecie to po prostu napiszcie że nie macie pojęcia Smile

]
Do sali wkroczyła dziewczyna.
- Kolejny kundel? - zapytał sam siebie - Nie wiesz czym jest punktualność? - warknął na nią - Minus dziesięć punktów - patrzył na dziewczynę jak na zdechłego kota.

Przywódczyni Elfów

Zdyszana Irthien wpadła do sali potykając sie o własne nogi. Miała nadzieję, że sie nie spóźniła.
- Eee... dzień dobry - wydukała tylko i usiadła gdzieś na końcu sali.
Rozpakowała swoje rzeczy i starała się jakoś ogarnąć by zrobić dobre wrażenie, mimo że i tak nie było to możliwe.

Młody Wampir

Sunny zamyśliła się przez chwilę. Potem podniosła rękę do góry. Zapisała sobie pięć składników na pergaminie, czekając aż nauczyciel da jej prawo głosu. Nie poczuła dziewczyny, która weszła gdyż nadal nie oddychała. Ale usłyszała ją, nie miała zamiaru się jednak odwrócić.

Młody Wilkołak

- Cześć, jestem Damon - powiedział szeptem do dziewczyny, która była wilkołakiem - Dobrze, że jest ktoś podobny do mnie - wyszczerzył się. Podniósł rękę, bo wydawało mu się, że znał odpowiedź.

Młody Czarodziej

To było dziwne, że nagle do klasy zaczęło się schodzić pełno ludzi, podczas gdy lekcja już trwała dosyć długo. Przynajmniej Marcus będzie mógł się powyżywać za spóźnienia. Kilka składników umiałaby wymienić z marszu, ale kiedy zobaczyła, że inni się zgłaszają, też podniosła rękę, zmiast od razu odpowiadać.

Wampir

- Minus pięć punktów - powiedział znudzony patrząc na Irvinga. Przeniósł wzrok na wilkołaka. Twoje niedoczekanie - pomyślał i uśmiechnął się mściwie.
- Tak, panno Hadley? - uniósł brew - Co to za składniki? - zapytał, zastanawiając się czy jeszcze ktoś zjawi się w jego sali.

Młody Wampir

Sunny kiwnęła głową i zaczęła wymieniać.
- To będzie na przykład koniczyna, korzenie różnych roślin, pijawka, rogi różnorakich stworzeń i inne części ich ciała w tym kopyta, kości, krew, rzadziej skóra. - dziewczyna nie miała wcale trudności z pytaniami tego typu, mimo, że głód zaćmiewał jej umysł. Starała się za wszelką cenę o nim zapomnieć.

Młody Wilkołak

-Cześć -odpowiedziała Damonowi.-Ja jestem Elise.
Następnie skierowała spojrzenie na nauczyciela i pochwyciła jego spojrzenie, pełne niechęci. Uśmiechnęła się do niego nie mogąc sie powstrzymać. W jej głowie tkwiła myśl o pospolitości takiej reakcji.

Wampir

- Dokładnie tak, piętnaście punktów dla ciebie - kiwnął głową z aprobatą. Nareszcie przegonią wszystkich - przeszło mu przez myśl. - To nie było trudne pytanie, ale czy ktoś z was zna jakieś przykłady składników nieorganicznych? - uniósł brew, jak to miał w zwyczaju.

Młody Wampir

Sunny ponownie podniosła rękę. Tym razem bez zastanowienia. Zaczeła się zastanawiać dopiero po podniesieniu ręki, czekając na pozwolenie na wypowiedź. Wiedziała, że wykrzykując to od razu nieczego by nie wskórała, więc z uśmiechem czekała.

Przywódczyni Elfów

Zastanowiłą sie przez chwilę. Poszperałą trochę w swej pamięci w celu przypomnieniu sobie tych informacji. Nagle coś ją olśniło. Podniosła rękę z nadzieją, ze jej odpowiedź jest dobra. Niestety po dłuższym zastanowieniu opuściłą niepewnie rękę.

Młody Wilkołak

Zerwał się wręcz z krzesła, chcąc odpowiedzieć na pytanie. Doskonale znał odpowiedź, bo kiedy nie chodził do szkoły, przestudiował cały podręcznik. Miał nadzieję, że tym razem nauczyciel nie zignoruje jego chęci odpowiadania.

Wampir

Spojrzał na nią znacząco, dając do zrozumienia, że może mówić. Zastanawiał się skąd w dziewczynie taka chęć do nauki. Rozejrzał się ponownie i dojrzał jeszcze jedną uniesioną dłoń - znowu włączył mu się poprzedni tok rozumowania, ale tym razem powstrzymał wredny uśmieszek.
- Sunny, trzy składniki. Panna Irvi... Irthien dopełni odpowiedź - powiedział spokojnie.

Młody Wampir

Sunny wbiła wzrok w tablicę.
- Odpowiedź jest oczywista, różnorodne skały, metale, amoniak. - kończąc swój wywód, postukiwała palcami w blat ławki. Pragnienie coraz bardziej jej doskwierało, starała się nie myśleć, że siedzi koło człowieka, na szczęście nie oddychała.