Lekcja II

Wampir

Wiedziałem - pomyślał mściwie. Był pewien, że dziewczyna nie odpowie na jego pytanie.
- Możliwe, że gdybyś nie marnowała czasu na głupie rozmowy, tylko zajęła się czytaniem, to wiedziałabyś, że głównym składnikiem wymienionych wcześniej eliksirów, a właściwie wszystkich wywarów jest woda - powiedział dobitnie - Być może wtedy twoja odpowiedź spełniłaby moje oczekiwania i w ten sposób zadowoliłabyś moją osobę - podkreślił dwa ostatnie słowa. - Tak się niestety nie stało - zwrócił się już do klasy - ponieważ co poniektóre szczeniaki uważają, że pozjadały wszystkie rozumy i lektura podręcznika ich nie obowiązuje. Wszystko to przełoży się na oceny końcoworoczne - mówił ze znaną niektórym już, sztuczną beztroską. - A teraz możecie już iść. Na następną lekcję wszyscy macie przygotować szczegółową notatkę o alchemii. Żegnam - zakończył oschle, czekając, aż uczniowie wyjdą z sali.

Młody Wampir

Sunny spojrzała na śpiącą Marrisę. Szybko odwróciła wzrok i znów zagłębiła go między linijkami. Ten nieco nudny podręcznik przeczytała już kilkanaście razy, co mogło być przyczyną... wróć... niewątpliwie było przyczyną tego, że znała odpowiedzi na pytanie jakie zadawał nauczyciel. Starała się nie zwracać uwagi na parę wilkołaków siedzących nieco z nią, gdyż mogłby to u niej wywołać silną chęć wymiotowania. Wstała. Jednym ruchem ręki wrzuciła wszytsko co leżało na stoliku do torby. Musiała się odwrócić i spojrzeć na likantropów. Chcąc powstrzymać chęć obnażenia zębów wbiła je sobie w wargę. Wybiegła z klasy wymijając wilki szerokim łukiem, by aby przypadkiem ich nie dotknąć. Z jej ust wydobyło się jeszcze ledwo słyszalne "Dowidzenia." i znikła za drzwiami.

Młody Wilkołak

Elise zaśmiała się słysząc odpowiedź nauczyciela, a jeszcze bardziej rozbawiła ją mina Sunny.
-Dziękuję za lekcję panie profesorze-zwróciła się do nauczyciela nie mogąc powstrzymać słów.-Bardzo mi przykro, że nie udało mi się zadowolić PAŃSKIEJ OSOBY-dodała, chociaż jej mina wyrażała całkowicie co innego. Wstała i zaczęła zbierać soje rzeczy.

Młody Czarodziej

Dziewczyna obudziła się akurat w momencie, w którym lekcja dobiegała końca. Zamrugała kilkakrotnie, po czym szybko zanotowała w notesie, co ma zrobić, żeby uniknąć kolejnego nieprzygotowania. Gdy już to zrobiła, wrzuciła na oślep wszystkie swoje rzeczy do torby i wstała z miejsca. Przez chwilę zastanawiała się, czy wypada przepraszać za przespanie połowy lekcji, ale szybko odpędziła od siebie ten pomysł, widząc, że nauczycielowi i tak wydaje się być wszystko jedno.
- Dobranoc. - rzuciła na odchodnym, zduszając w sobie chęć ziewnięcia.

Przywódczyni Elfów

Nie widziała co się dzieję. W sumie zbytnio jej to nie obchodziło, bo najważniejsze było to, że lekcja dobiegła już końca. Spokowała wszystkie swoje rzeczy do starego plecaka "kostki".
- Branoc - powiedziała miłym głosem i wyszła z sali.