Nad przepaścią

Przywódczyni Elfów

Uśmiechnęła się do starej znajomej.
- Skąd, nie narażam się. tak pomyślałaś. Po prostu Cię nie zauważyłam. Chociaż gdybym Cię widziała to i tak bym tu przyszła. Chyba, ze mnie tu nie chcesz - popatrzyła się podejrzliwie na wilkołaka
Nastepnie zwróciła się do Aliah.
- E... ja tu jestem od dawna. Mieszkałam tu z rodziną od urodzenia, ale potem przeprowadziliśmy się do Włoch. No a potem ja przyjechałam tu do szkoły. Proste - Wyszczerzyła ząbki.

Wilkołak

- Już dawno przestała mi przeszkadzać Twoja obecność. - uśmiechnęła się nikle, mimo, iż wiedziała, że elfka nie może tego dostrzec. Podniosła się powoli i swobodnym krokiem ruszyła w stronę dziewcząt, zaciągając kaptur mocno na głowę

Młody Czarodziej

Aliah zaczeła słuchac ich rozmowy, wnioskując że się już poznały, Dziewczyna rozmawiająca z Irthien była wilkołakiem, miała ciemne włosy i ciemne ubrania, przez kaptur nie mogła zauważyć jej oczu. POstanowiła narazie się nie wtrącać i poprostu siedzieć.

Wilkołak

- Milczenie może być oznaką słabości - spojrzała na drugą kobietę, z lekkim, cynicznym uśmiechem. - Mogłabym poznać panienki imię? - stanęła na przeciw czarodziejki, przyglądając się jej bacznie spod kaptura

Młody Czarodziej

-Tylko może, nie wiesz napewno - Czyli poznała już zdolność dzieczyny, czytała w myslach. - Jestem Aliah. A jak Tobie na imię?- Usmiechneła sie do niej miło, nie widziała jaka ma mine spod kaptura, ale wydawało sie jej ze ma na ustach jakiś dziwny uśmiech. Dyskretnie sie jej przyglądała.

Wilkołak

- Adhara. - kiwnęła lekko głową. Ściągnęła kaptur, przybierając pełną obojętności minę. - Witam na terenie wilkołaków. - postukała kilka razy palcem o dolną wargę. Czytanie w myślach nieco ułatwiało jej wyrobienie sobie zdania o innych. Było pomocne przy budowaniu profilu psychologicznego. W tym momencie chciała poznać tą dziewczynę. Bardzo.

Młody Czarodziej

- Nie przeszkadza Ci że jestem na twoim terenie? W końcu jestem człowiekiem. - Nie poznała jeszcze wilkołaka i pierwszy raz tu była, nie wiedziała czy to komuś może przeszkadzać. Kiedy dziewczyna zdjeła kaptur, Aliah zobaczyła że ma błekitne oczy, ciekawie konrastowłay z ciemnymi włosami i ubiorem. Musiała zaponowac zanim odpłynie myślami, powinna pamiętac o darze dzieczyny...

Wilkołak

- Nie, nie przeszkadza. - uśmiechnęła się krzywo. - To może być... ciekawe przeżycie. - spojrzała na elfkę. - Prawda Irthien? - uśmiech znikł z jej twarzy. Nie lubiła obcych, jednak każda ich wizyta sprowadzała w to miejsce dużo zabawy.

Młody Czarodziej

- Czuje się jakbyście miały zaraz przeprowadzac na mnie szalone eksperymetny. Powiedzcie że sie myle ? - Odpowiedziała lekko powstrzymując śmiech, dla niej to równiez może byc ciekawe. Jednak widząc że uśmiechł znikł z twarzy Adhary pomyślała przez chwile że może sie nie myli, ale musiała panowac nad myślami!

Wilkołak

- Eksperymenty? - uniosła brew - Nie. - spojrzała na czarodziejkę. - I jeśli już coś miałoby sie dziać, to przeze mnie. Nie przez moją... koleżankę. - uśmiechnęła się nikle. nie wiedząc, czy dobrała odpowiednie słowo.

Przywódczyni Elfów

Uniosła brwi.
- Ja jednak wierze, że mogłabyś się opanować - powiedziała nieco ironicznym tonem głosu. Wiadomo było, że mała zabawa ze strony Adhary była nieunikniona - A i niezwykle się ciesze, że już Ci nie przeszkadzam - uśmiechnęła się promiennie.

Wilkołak

- Niestety wczoraj była pełnia. - pokiwała z udawanym smutkiem głową. - Teraz zagrożenie z mojej strony jest nieco mniejsze. - uśmiechnęła się nikle do Itrhien. - jak ci się powodzi, moja droga?

Przywódczyni Elfów

Klasnęła w dłonie.
- Kurczę, a ja myślałam, że będzie wesoło - udała, że się zasmuciła - Ach wszystko dobrze, jakoś te życie leci... Jakoś... A u Ciebie jak? - miała dosyc złe wspomnienia co do poprzedniej rozmowy z Adharą, jednak kto by tam teraz się przejmował przeszłością. Uśmiechnęła się wesoło mając nadzieje, że nie powtórzy się poprzednia historia.

Wilkołak

- W porządku. Odkąd inne rasy rzadko wpadają na ten teren jest tu wręcz nudno. - uśmiechnęła się lekko do Irthien. - Nie bój się, dzisiaj będę miła. - tego dnia akurat nie miała ochoty na waśnie z elfką. Nudziła się, jednak nie do tego stopnia.

Przywódczyni Elfów

Pacnęła się dłonią w czoło. Jej inteligencja naprawdę powalała. Zapomniała na śmierć, że Ad czytała jej w myślach jak z książki.
- No to jestem chyba jedyną osobą, która jest tu stałym bywalcem - zasmiała sie - i kto powiedział, ze sie boje - zrobiła oczy niewiniątka.