Nad przepaścią

Przywódczyni Elfów

Potrząsnęła głową.
- Wiesz, ja raczej nie mam odruchu wymiotnego czując inne rasy - Zrobiła inteligentną minę - Chociaż jakby się postawic w Twojej sytuacji - zaczęła myśleć, co było rzadkością - Nie. Chyba nie umiem. Słyszałam, ze wampiry nie muszą oddychać. Wy też tak możecie?

Wilkołak

- Nie. - pokręciła głową. Usiadła, patrząc tępo w przestrzeń. Zamknęła oczy. Rozmowa z Irthien coś w niej poruszyła, coś zaczęło się dziać. Elfka włączyła pewien mechanizm, którego Adhara nie potrafiła wyłączyć.

Przywódczyni Elfów

- A co potraficie to samo co wampiry, albo co wy umiecie, a oni nie? - zapytała. CHciała się dowiedzieć więcej o innych rasach co bvyło chyba normalne. Może wilkołaki miały jakieś super ekstra megasłitasne moce?

Wilkołak

- Obie rasy są zwinne, obie mają wyostrzone zmysły. - spojrzała w niebo. - Obydwie rasy są zaborcze, waleczne i za wszelką cenę bronią swoich rodów czy społeczności. - spojrzała na elfkę. - I obydwie odżywiają się tym samym źródłem. - zamknęła oczy. - Chociaż my to robimy raz na jakiś czas.

Przywódczyni Elfów

- Czyli praktycznie macie więcej ze sobą wspólnego niż myśleliście -stwierdziła. wszystkie inne rasy miały jakieś superekstra moce - Zazdroszczę Wam. Też był chciała tak umieć - miałą już dość tych głupich tematów o wilkołakach i wampirach. - Dobra... wolę już nic nie wiedzieć. - na jest twarzy zagościł szyderczy uśmieszek - Opowiadaj co się dzieje między Tobą, a tym czarodziejem... Gabrielem, prawda? Jak to się zaczęło... Po prostu mów - wiedziała, że to raczej nie jest jej sprawa, ale nie zaszkodzi zapytać, prawda?

Wilkołak

- Mną a Gabrielem? - otworzyła szeroko oczy, unosząc brew, zdziwiona. - - Czy ty uważasz, że ja i on... - urwała, spojrzała w niebo i zaczęła się śmiać. Naturalnie, nie wymuszenie. Nie mogła tego powstrzymać. Położyła się na trawie, i nadal śmiejąc trzymała się za brzuch.

Przywódczyni Elfów

- Ja nic nie podejrzewam - sprostowałą szybko - Ja tylko mówię co słyszałąm, ale słyszałąm, że świetnie się dogadujecie - uśmiechnęłą sie na widok śmiejącej się Adhary. Nie często to widziała. Sama zaczęłą cicho chichotać...

Wilkołak

- Dogadujemy? - uśmiechnęła się, siadając. - Tak. Dogadujemy. - klepnęła się dłońmi o uda. - Ale my nic ze sobą. - znów się zaśmiała. - To tylko czysto... koleżeńskie rozmowy.

Przywódczyni Elfów

Kaszlnęła znacząco, a w między czasie wydukałą słowo "koleżeńskie"
- Nie będę wnikać - powiedziała. Prawdę mówiąc badzo chciała się czegoś dowiedzieć, jednak zbytnio nie wypada dociekać. A tak jej język swędział. Nie wytrzymała - No opowiedz coś o tym, nooo... - zniecierpliwiła się nieco.

Wilkołak

Uniosła brew.
- Niby co? - spojrzała na nią. - Dogadujemy się zajebiście. - uśmiechnęła się. - To jednak prawda, że homoseksualiści to najlepsi kumple kobiet.

Przywódczyni Elfów

Zatkało ją nieco. Potrząsnęła głową.
- No kurcze! Trzeba było tak od razu - powiedziała i zaczęłą się śmiać sama z siebie. Normalnie taczała się po ziemi. Zaskakiwała ją własna inteligencja - Wybacz! - wykrztusiła - Nigdy bym nie pomyślała...

Wilkołak

- Myślałam, że wszyscy wiedzą. - uśmiechnęła się lekko. - Więc jednak spekulowałaś na nasz temat. - zaśmiała się. - No ładnie, ładnie. - pokręciła głową. Nie wiedziała, że ludzie będą tak reagować na to, że dużo czasu spędza z Gabrielem. Robiła jednak dobrą minę do złej gry bo nic innego jej nie zostało.

Przywódczyni Elfów

Przestała się śmiać, ale na jej twarzy i tak pozostał uśmiech.
- No właśnie ja nie wiedziałam - powiedziała udając, że żałuje - Ja nic nie spekulowałam! - powiedziała i zrobiła niewinną minę - Matko polko. jesteście po prostu dobrymi znajomymi. Już rozumiem. Mam nadzieję, że się na mnie nie gniewasz - tym razem zrobiła smutną minę, a przy tym słodkie ślepka.

Wilkołak

- Ta mina na mnie nie działa - zmarszczyła brwi. - Ale wybaczam. I spekulowanie, i tą minę. - położyła się na ziemi, spoglądając na elfkę. - Ale żeby mi to było ostatni raz. - pogroziła jej palcem, z uśmiechem.

Przywódczyni Elfów

- Ile razy mam mówić, że nic nie robiłam! - powiedziała udając pretensje - A tak poza tym to ta mina miała złagodzić Twoją złość, ale chyba raczej się nie udało - spuściła wzrok - Czy ja wyglądam na osobę, któa popełnia ten sam błąd kilka razy? - zadała pytanie raczej retoryczne, bo owszem chyba raczej się jej to zdarzało.