Lekcja III

Wampir

Kiedy mgła była wystarczająco gęsta Marcus wstał z biurka i obrócił się na pięcie.
- Nic tu po mnie - powiedział - chcecie to sobie jeszcze pogadajcie, ja idę zapolować. Miło było was widzieć, ale ta rodzinna atmosfera mnie już nuży - zadrwił - Żegnajcie - zakończył i rozpłynął się w mgle, która po chwili zniknęła.

Przywódca Wilkołaków

Ten miły ton był najgorszy w tym wszystkim. Mógłby być koniec świata, a Letty dalej będzie mówiła tym samym, ciepłym, uprzejmym i niewytłumaczalnie spokojnym głosem.
- Jak chcecie. - stwierdził w końcu, wzruszając ramionami. - To do rychłego spotkania. Będę czekać niecierpliwie. - zakpił. - Tylko nie używaj posłańca do przekazania listu, dobrze? - poprosił jeszcze, kierując się w stronę wyjścia. - Albo nie. - zmienił zdanie, a jego usta rozciągnęły się w szerokim uśmiechu. - Wyślij przez posłańca. Tylko innego niż poprzednio. Tamten był... za bardzo żylasty. - wyjaśnił, znikając za drzwiami.

Przywódczyni Wili

Uśmiechnęła się kącikiem ust widząc jak ich spotkanie się skończyło. O tak narada może wypaść co najmniej ciekawie. Spojrzała jeszcze za odchodzącym przywódcą wilkołaków, po czym przeniosła wzrok na elficę.
- Do szybkiego zobaczenia - powiedziała z rozbawieniem i odwróciła się. Lekkim krokiem ruszyła po korytarzach szkoły, kierując się tam gdzie też od początku zamierzała się udać.